οι ώρες , οι άδειες ώρες , οι πυρετωδικες ακανόνιστες σκέψεις του ονείρου , το απότομο γκρί ξύπνημα και το παγωμένο φύσημα , εκεί που όλα είναι δυσάρεστα , άοσμα , κενά , εκεί όπου κάθετι έχει σημασία , το πρωί , το βαρύ αστικό μου πρωινό , η μεγαλοαστική μου κάβλα στο λεωφορείο και οι μάταιες μικροαστικές προσπάθεις πνιγμού της , σε αγκάλιασα , σε φίλησα και δάκρυσα μαζί σου κι ύστερα κοιμήθηκα και ταξίδεψα , κολλημένος εδώ , σ'αγαπώ νομίζω