γιατι με κοιτάς ετσι ; νομίζεις ότι δεν σ'αγαπάω , έτσι ; δεν είμαι ίδιος βρε καρδούλα μου , όλα έχουν αλλάξει ξαφνικα και δεν ξέρω γιατί αλλά να ... δάκρυσα ξέρεις , δάκρυσα χθές που κοίταζα απο ψηλά την Αθήνα και την ένιωσα να με φυλακίζει και κατάλαβα ότι δεν είναι οι τόποι και οι πόλεις , ότι καμιά πόλη δεν θα με φυλακίσει ποτέ και πουθενά περισσότερο απο τον ίδιο μου τον εαυτό , απο αυτόν κοιτάω να ξεφύγω και δεν τα καταφέρνω ... γι'αυτο σ'αγκαλιάζω , και δακρύζω κρυφά γιατί ακόμα δεν έχω φύγει , δεν ξέρω για που και απο που και ναι έχεις δίκιο αυτά πρέπει να βρώ πρώτα ... και να ξέρεις να είσαι σίγουρη πως μόλις τα βρω αυτά θα πετάξω τόσο μα τόσο μακρυά που καμιά θύμηση σου δεν θα με κάνει να κλαίω και κανένα σου φιλι δεν θα με δεσμεύει να μείνω...

συντίθεμαι
κι αποσυντίθεμαι
σε χρόνο νεκρό
αναπνέω
πνοή ξέπνοη
πνίγομαι
πνίγομαι
πνίγομαι
για να ξανανασάνω
νεκρή πνοή
σπασμένη ελπίδα
πάνω σε ξεψυχισμένο όνειρο
κι αυτοκτονώ ασύστολα
φιλώντας τη θολή σου εικόνα ,
την άγρια μορφή σου
που με φυλακίζει

"πεθαίνει κανείς σ'αυτή την πόλη" φωνάζει , προηγήθηκε ένα πνιχτό ουρλιαχτό κι ένα οργισμένο "που πάς ρε μαλ_κα !" , τον κοιτάζει θυμωμένη και μετά με προσπερνάει χωρίς να με κοιτάξει καν , μου κολλάει η τελευταία φράση και αντηχεί στο μυαλό μου , πεθαίνει-κανείς-θα πεθάνουμε-όλοι-αυτή-η-πόλη-όμως-θα-μας-σκοτώσει...φαντάζομαι πως θα ήταν αν νεκρωνόταν αυτή η πόλη , η Αθήνα ένα απέραντο νεκροταφείο , τα κτίρια μνήματα και δρόμοι έρημοι , φανάρια που θα αλλάζουν χρώματα στις άδειες λεωφόρους όπου δεν ακούγεται τίποτε άλλο απο αέρας , γελάω απο μέσα μου με όλες τις μακαβριες κουλές σκέψεις και θυμάμαι την προηγούμενη νύχτα που λέγαμε με τον Π και την Ν μακάβρια όνειρα που έχουμε δει , όλοι έχουμε ονειρευτεί την κηδεία μας , παράξενο σκέφτομαι , φρενάρισμα , ουπς , παραλίγο και θα με χτύπαγε , "που πας ρε μαλακισμένο!" , sorry ψιθυρίζω και μετά με πιάνουν γέλια , "πεθαίνει κανείς σ'αυτή την πόλη" σκέφτομαι

if i pray will YOU hear me or do i need to shout ?

Ο ΧΡΙΣΤΟΣ Σ 'ΑΓΑΠΑΕΙ , ομόνοια , Ο ΧΡΙΣΤΟΣ Σ 'ΑΓΑΠΑΕΙ , χλωρίνη , τουαλέτες , ομόνοια , Ο ΧΡΙΣΤΟΣ Σ 'ΑΓΑΠΑΕΙ , σιωπή , απελπισία , το βλέμμα σου είναι καθρέφτης , Ο ΧΡΙΣΤΟΣ Σ 'ΑΓΑΠΑΕΙ , τρέμεις , λυγίζεις και προσέυχεσαι στο μαύρο , σκοτεινό ρεύμα της αθήνας , Ο ΧΡΙΣΤΟΣ Σ 'ΑΓΑΠΑΕΙ , σε προσπερνώ , δε με κοιτάς , ατενίζεις την άβυσσο , βλέμμα κενό κι εγώ είμαι μέσα , βγάλε με απο κει , και σε προσπερνώ , Ο ΧΡΙΣΤΟΣ Σ 'ΑΓΑΠΑΕΙ , και σε φοβάμαι .


I just need to believe God is working things out

αμήν

"ο κόσμος μας είναι μάλλον διαμορφωμένος απ'τον λευκό straight , δεξιόχειρα άντρα " όπως είπε κι ο Παπαιωάνου σε συνέντευξη και δεν μπορει παρα να έχει δίκιο , αρκεί να κοιτάξει κανείς γύρω του για να διαπιστώσει ότι με χαρακτηριστικά όπως το φύλο (άνδρας) και τη σεξουαλική συμπεριφορά (straigth) , άτομα ανεβαίνουν και κατεβαίνουν , εξελίσσονται και ζούν εις βάρος άλλων που δεν είχαν την τύχη να γεννηθούν με ανάλογα χαρακτηριστικά , όπως τις γυναίκες , τους ομοφυλόφιλους και σε παλιότερες εποχές τους αριστερόχειρες . Η πραγματικότητα αυτή είναι τόσο προκλητικά ορατή ακόμη και σήμερα , που μετά απο πολύχρονους κοινωνικούς αγώνες τα πράγματα έχουν υποτίθεται βελτιωθεί . Η βελτίωση είναι μόνο φαινομενική και με κυρίως μέσα στη λογική της αγοράς , με τη δημιουργία των λεγόμενων target groups . Έτσι δημιοργήθηκαν τα target groups των γυναικών και των gay , πράγμα που οδήγησε και σε κάποια περισσότερα δικαιώματα και σε λίγα ελάχιστα γραμμάρια κοινωνικής αποδοχής . Πολλά πράγματα άλλαξαν σε νομικό κυρίως επίπεδο , το θέμα είναι πόσα άλλαξαν σε επίπεδο καθημερινότητας και ουσιαστικών ελευθεριών . Όχι και τόσα πολλά , ακόμα το 99,9% των ηγετών είναι άνδρες ( με ετερόφυλο θρησκευτικό γάμο στο ενεργητικό τους οπωσδήποτε) , ομοφυλόφιλοι/ες γεννιούνται και ζουν μεσα σε συνθήκες καταστολής , γυναίκες θεωρουνται ως εξορισμού κατώτερες ή ακομα και θεωρούνται πράγματα . Είναι ξεκάθαρο τι εμποδίζει την ελευθερία μας , ο ανδρισμός , η ετεροκανονικότητα(και η κάθε ειδους κανονικότητα) , ο σεξισμός και εν γένει η ανθρώπινη βλακεία (και ό,τι αυτή γεννά) που εδω και αιώνες αναπαράγεται . Η λύση είναι η ΑΝΑΤΡΟΠΗ , η κοινωνια αυτή λειτουργεί εξ ορισμού περιθωριοποιώντας και αποκλείζοντας , είναι μια κοινωνία-φυλακή απ'την οποια πρέπει οπωσδήποτε να δραπετεύσουμε...

τι θλιβεροί που είστε ! τι ψεύτικοι ! μες στα ηλίθια γκλαμουράτα καφέ σας , γκλαμουράτα , στιλιζαρισμένα και τηλεορασόπληκτα σαν τις βλακώδεις μουρες σας . Βλακώδεις και μάταιοι που είστε με το εμέτικο σας λάιφτσαταιλ ! χα ! στον κώλο σας να το βάλετε το λάιφσταιλ ! μαλάκες ! στρατιωτάκια του κενού , του τίποτα , νούμερα ! στις βρώμικες πόλεις σας ν'αφήνετε τη βρωμιά σας , στα αθώα παιδιά σας να προβάλλεται ολη σας την αθλιότητα , να αδειάζετε το βόθρο της υποκρισίας σας , αδίστακτοι , έχοντας ήδη κατακτήσει την απόλυτη πνευματική παρακμή , γιορτάζοντας την βέβαιη ματαιότητά σας . Γυρίζω την πλάτη μου στην κοινωνία-φυλακή που θέλετε να με μπάσετε , η πραγματικότητα σας είναι ο εφιάλτης μου