Ο ΑΟΡΑΤΟΣ ΝΕΟΣ
Δεν έχει νοήμα να σας πω την ιστορία της ζωής μου , ξέρω οτι την ζωή μου την έχετε γραμμένη , όπως και μενα τον ίδιο . Είναι και μικρή . Τι ξέρει ένας δεκαοχτάρης,τι έχει ζήσει ; Τίποτα . Γι'αυτο δεν τον ρωτάνε,δεν σκέφτονται ότι μπορει να θέλει πράγματα,να έχει να πει κατι . Οτι έχει ζήσει . Και το γαμωτο είναι οτι έχω ζησει κι έχω σκεφτεί , και θέλω πράγματα , και ξέρω ακριβώς τι θέλω και γιατι το θέλω . Αλλά , είπαμε , κανεις δεν μπαίνει στον κόπο να ασχοληθει σοβαρά.
Σας ακουω καθε τόσο , copy-paste οι γονείς μου , ίδια κατάσταση , να λέτε τη γνώμη σας για τη γενιά μου : η γενια της ιδιωτικής τηλεορασης , η γενιά των κινητών , τα παχύσαρκα ελληνόπουλα ,οι αιώνιοι φοιτητές , η ανεργία . Χρειάζεται ο Φρόιντ για να σας εξηγήσει πόσο μαλάκες είστε ; Όχι . Αρκεί να είχατε λίγο ανοιχτά τα ματάκια σας , να δείτε τα εγκλήματα σας . Να καταλάβετε πως ειναι λογικά όλα αυτα . Διότι όταν η μάνα μου ξέσπαγε πάνω μου τη μιζέρια της νοικοκυρούλας , ήταν λογικό να προτιμήσω την Κορομηλά . Τουλάχιστον ήταν λαμπερή , τουλάχιστον δεν γκρίνιαζε . Κι όταν ο πατέρας μου ξενοπηδούσε και νομιζε με τη μεγάλη του σοφία , πως όλοι μεσα στο σπιτι είχαμε πάθει ομαδικη μαλάκυνση και δεν χαμπαριάζαμε τα χαζοκερατά του , ήταν λογικο να προτιμήσω τον Καφετζόπουλο των σίριαλ για μπαμπά μου , που κεράτωνε αλλα είχε και πλάκα . Έτσι στην ηλικια που θα επρεπε να αρχισουμε να επικοινωνουμε σαν άνθρωποι , να μαθαίνουμε ο ένας τον άλλον , οι γονείς μου έγιναν λιγότερο πραγματικοί και απο τις <<Τρείς Χάριτες>>. Και μετά μου πήρανε και κινητό για να ξέρουν ανα πάσα στιγμή που είμαι και το ρουφιάνεμα το βάπτισαν ενδιαφέρον . Τι ελληνικη διαστροφή ! Ενδιαφέρον ! Ελληνίδες μάνες που μια ζωη φτιαχνονται με την τρομοκρατία που τους πουλάει η τηλεόραση...Ενδιαφέρον...Μιλάμε , είναι σαν να θέλουν να συμβεί όλη αυτη η φρίκη ,σαν να κάνουν πρόβα τζενεράλε την γκρίνια και την κλάψα της χαροκαμένης μάνας πριν την ώρα τους...Ξέρω θα μου πείτε πως είμαι σκληρός , οργισμένος έφηβος , πως οι γονείς μου μ'αγαπάνε . Δεν έχω πάει παραλια , νομίζετε ; Δεν έχω παέι σε νησιά ; Δεν έχω δει τις γερμανιδες μάνες , με τα ωραία τους βυζάκια γυμνά κι ένα βιβλίο στο χέρι ; Και τα παιδιά να βολοδέρνουν χύμα και να γουστάρουν ; Δεν τα αγαπάει η φροιλάιν τα γερμανάκια της ; Μόνο η θειά μου η Αντιγόνη αγαπάει τον μπουχέσα της τον Αρτέμη , που επειδή βαριέται απο το πολυ ενδιαφέρον η καημένη τον παρκάρει αβέρτα στη γιαγια , οπότε και η γριά πως να το κουμαντάρει το μπασταρδάκι ; Το ταράζει στα κρουασάν και σου εχει γίνει ο Αρτέμης σαν τη Μονσεράτ Καμπαγέ .
Είμαστε αιώνιοι φοιτητές διοτι μια ζωή μας τα δίνατε όλα . Αλλά μας τα δίνατε με μιζέρια στην ψυχή σας , σαν δάνειο , σαν απωθημένο . Και όταν γίναμε δεκαοχτώ και ξυπνήσαμε και είδαμε γύρω μας καταλάβαμε οτι το δάνειο δεν μπορούσαμε να το ξοφλήσουμε . Είμαστε ανέραστοι όχι επειδή μας κατέστρεψαν τα ριάλιτι και οι τσόντες , όπως με τόση ευκολία λέτε , αλλα επειδή μεγαλώσαμε βλέποντας την αρρωστια στις οικογενειές μας και με τον καιρο φοβηθηκαμε τον έρωτα , απο φόβο μη γίνουμε σαν και σας . Είμαστε άνεργοι επειδη διαλύσατε τον κόσμο μας με τη βλακειά σας προτού γεννηθούμε . Και τι μας αφήσατε για κληρονομιά ; Μπαγιάτικα όνειρα . Σαν μια φίλη της μάνας μου , που καθε φορα που της μιλάς σου πεταέι και καλά οτι το 1973 παρα τρίχα θα ηταν εκείνη στη θέση της Δαμανάκη , να φωνάζει το <<Εδώ Πολυτεχνείο>> . Και ξέρετε τι ; Ακόμη και αν σεβαστώ εγω τους αγώνες σας , δεν τους σεβαστήκατε εσείς και αφήστε μας ήσυχους . Για μένα η Δαμανάκη είναι ακόμη μια θείτσα σαν τη μάνα μου , με ρόζ ταγέρ , σε πρωινάδικα και σε παράθυρα . Δεν μου τη <<λέει>> .
Ξέρετε ωστόσο ποιο είναι το πιο εκνευριστικό απ'όλα ; Ότι χωρις να έχετε ασχοληθεί με εμάς παρα μονο για να τραβήξετε πάνω μας το καζανάκι των απωθημένων σας , χωρις να έχετε πετύχει - ναι , καταλάβετέ το , αποτυχατε ! - νομίζετε οτι ξέρετε τα πάντα για μας και οτι μπορείτε να μας διδάξετε , να μας νουθετήσετε , να μας μάθετε τον κόσμο .Ξέρω ακόμη και πώς θα με περιέγραφε κάποιος απο τους μετριότατους συγγραφείς της γενιάς σας: θα με έφτιαχνε αναίτια οργισμένο , ρηχό κατα βάθος , χωρίς πολλές πολλές ανησυχίες και όνειρα εκτός απ'τον καημό μου να <<σκοράρω>>(ναι , αυτή την απαράδεκτη παλιακή λέξη θα χρησιμοποιούσε). (...)
Κατ'αρχάς πρέπει να βγάλετε απ'το μυαλουδάκι σας τα εξής : επειδή εσεις υπήρξατε η γενιά της μυθοποίησης , που πέφτατε με το παραμικρό στα τέσσερα και προσκυνούσατε τα καινούργια ιδανικά , τον καινουριο Καραμανλή , το καινουριο ΠαΣοΚ , επειδή ήσασταν αγαθιάρηδες και λατρεύατε τα σύμβολα ,δεν σημαίνει οτι βγήκαμε και εμείς στο καλούπι σας . Πάρτε το χαμπάρι , εμείς μεγαλωσαμε με ένα εκατομμύριο φόβους . Δεν μασάμε ιδανικά , δεν μασάμε σύμβολα . Ξέρουμε και βλέπουμε .
Έτσι , αυτη η ψυχανάλυση τύπου Γιάλομ που θα μου κάνατε , επειδή διαβάσατε πέρυσι στις Κυκλάδες το μπεστσελεράκι για τον Νίτσε και τα μάθατε όλα , ξεχάστε το . Καπούτ , γκέγκε ; (...)
ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ ΚΟΡΤΩ: Το ερωτικό των τεσσάρων
Σας ακουω καθε τόσο , copy-paste οι γονείς μου , ίδια κατάσταση , να λέτε τη γνώμη σας για τη γενιά μου : η γενια της ιδιωτικής τηλεορασης , η γενιά των κινητών , τα παχύσαρκα ελληνόπουλα ,οι αιώνιοι φοιτητές , η ανεργία . Χρειάζεται ο Φρόιντ για να σας εξηγήσει πόσο μαλάκες είστε ; Όχι . Αρκεί να είχατε λίγο ανοιχτά τα ματάκια σας , να δείτε τα εγκλήματα σας . Να καταλάβετε πως ειναι λογικά όλα αυτα . Διότι όταν η μάνα μου ξέσπαγε πάνω μου τη μιζέρια της νοικοκυρούλας , ήταν λογικό να προτιμήσω την Κορομηλά . Τουλάχιστον ήταν λαμπερή , τουλάχιστον δεν γκρίνιαζε . Κι όταν ο πατέρας μου ξενοπηδούσε και νομιζε με τη μεγάλη του σοφία , πως όλοι μεσα στο σπιτι είχαμε πάθει ομαδικη μαλάκυνση και δεν χαμπαριάζαμε τα χαζοκερατά του , ήταν λογικο να προτιμήσω τον Καφετζόπουλο των σίριαλ για μπαμπά μου , που κεράτωνε αλλα είχε και πλάκα . Έτσι στην ηλικια που θα επρεπε να αρχισουμε να επικοινωνουμε σαν άνθρωποι , να μαθαίνουμε ο ένας τον άλλον , οι γονείς μου έγιναν λιγότερο πραγματικοί και απο τις <<Τρείς Χάριτες>>. Και μετά μου πήρανε και κινητό για να ξέρουν ανα πάσα στιγμή που είμαι και το ρουφιάνεμα το βάπτισαν ενδιαφέρον . Τι ελληνικη διαστροφή ! Ενδιαφέρον ! Ελληνίδες μάνες που μια ζωη φτιαχνονται με την τρομοκρατία που τους πουλάει η τηλεόραση...Ενδιαφέρον...Μιλάμε , είναι σαν να θέλουν να συμβεί όλη αυτη η φρίκη ,σαν να κάνουν πρόβα τζενεράλε την γκρίνια και την κλάψα της χαροκαμένης μάνας πριν την ώρα τους...Ξέρω θα μου πείτε πως είμαι σκληρός , οργισμένος έφηβος , πως οι γονείς μου μ'αγαπάνε . Δεν έχω πάει παραλια , νομίζετε ; Δεν έχω παέι σε νησιά ; Δεν έχω δει τις γερμανιδες μάνες , με τα ωραία τους βυζάκια γυμνά κι ένα βιβλίο στο χέρι ; Και τα παιδιά να βολοδέρνουν χύμα και να γουστάρουν ; Δεν τα αγαπάει η φροιλάιν τα γερμανάκια της ; Μόνο η θειά μου η Αντιγόνη αγαπάει τον μπουχέσα της τον Αρτέμη , που επειδή βαριέται απο το πολυ ενδιαφέρον η καημένη τον παρκάρει αβέρτα στη γιαγια , οπότε και η γριά πως να το κουμαντάρει το μπασταρδάκι ; Το ταράζει στα κρουασάν και σου εχει γίνει ο Αρτέμης σαν τη Μονσεράτ Καμπαγέ .
Είμαστε αιώνιοι φοιτητές διοτι μια ζωή μας τα δίνατε όλα . Αλλά μας τα δίνατε με μιζέρια στην ψυχή σας , σαν δάνειο , σαν απωθημένο . Και όταν γίναμε δεκαοχτώ και ξυπνήσαμε και είδαμε γύρω μας καταλάβαμε οτι το δάνειο δεν μπορούσαμε να το ξοφλήσουμε . Είμαστε ανέραστοι όχι επειδή μας κατέστρεψαν τα ριάλιτι και οι τσόντες , όπως με τόση ευκολία λέτε , αλλα επειδή μεγαλώσαμε βλέποντας την αρρωστια στις οικογενειές μας και με τον καιρο φοβηθηκαμε τον έρωτα , απο φόβο μη γίνουμε σαν και σας . Είμαστε άνεργοι επειδη διαλύσατε τον κόσμο μας με τη βλακειά σας προτού γεννηθούμε . Και τι μας αφήσατε για κληρονομιά ; Μπαγιάτικα όνειρα . Σαν μια φίλη της μάνας μου , που καθε φορα που της μιλάς σου πεταέι και καλά οτι το 1973 παρα τρίχα θα ηταν εκείνη στη θέση της Δαμανάκη , να φωνάζει το <<Εδώ Πολυτεχνείο>> . Και ξέρετε τι ; Ακόμη και αν σεβαστώ εγω τους αγώνες σας , δεν τους σεβαστήκατε εσείς και αφήστε μας ήσυχους . Για μένα η Δαμανάκη είναι ακόμη μια θείτσα σαν τη μάνα μου , με ρόζ ταγέρ , σε πρωινάδικα και σε παράθυρα . Δεν μου τη <<λέει>> .
Ξέρετε ωστόσο ποιο είναι το πιο εκνευριστικό απ'όλα ; Ότι χωρις να έχετε ασχοληθεί με εμάς παρα μονο για να τραβήξετε πάνω μας το καζανάκι των απωθημένων σας , χωρις να έχετε πετύχει - ναι , καταλάβετέ το , αποτυχατε ! - νομίζετε οτι ξέρετε τα πάντα για μας και οτι μπορείτε να μας διδάξετε , να μας νουθετήσετε , να μας μάθετε τον κόσμο .Ξέρω ακόμη και πώς θα με περιέγραφε κάποιος απο τους μετριότατους συγγραφείς της γενιάς σας: θα με έφτιαχνε αναίτια οργισμένο , ρηχό κατα βάθος , χωρίς πολλές πολλές ανησυχίες και όνειρα εκτός απ'τον καημό μου να <<σκοράρω>>(ναι , αυτή την απαράδεκτη παλιακή λέξη θα χρησιμοποιούσε). (...)
Κατ'αρχάς πρέπει να βγάλετε απ'το μυαλουδάκι σας τα εξής : επειδή εσεις υπήρξατε η γενιά της μυθοποίησης , που πέφτατε με το παραμικρό στα τέσσερα και προσκυνούσατε τα καινούργια ιδανικά , τον καινουριο Καραμανλή , το καινουριο ΠαΣοΚ , επειδή ήσασταν αγαθιάρηδες και λατρεύατε τα σύμβολα ,δεν σημαίνει οτι βγήκαμε και εμείς στο καλούπι σας . Πάρτε το χαμπάρι , εμείς μεγαλωσαμε με ένα εκατομμύριο φόβους . Δεν μασάμε ιδανικά , δεν μασάμε σύμβολα . Ξέρουμε και βλέπουμε .
Έτσι , αυτη η ψυχανάλυση τύπου Γιάλομ που θα μου κάνατε , επειδή διαβάσατε πέρυσι στις Κυκλάδες το μπεστσελεράκι για τον Νίτσε και τα μάθατε όλα , ξεχάστε το . Καπούτ , γκέγκε ; (...)
ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ ΚΟΡΤΩ: Το ερωτικό των τεσσάρων
posted by les_boi at 4:24 PM
0 Comments:
Post a Comment
<< Home